نقد و بررسی فیلم اوپنهایمر ۲۰۲۳ Oppenheimer: اشتباهی تاریخی یا نجاتی اجباری؟
داستان فیلم Oppenheimer 2023 روایتی اتمی از کریستوفر نولان را به تصویر کشید!
جدیدترین نقد و بررسی فیلم اوپنهایمر ۲۰۲۳ در نیونیوز۱ بررسی شد. به فضای این درام تاریخی جذاب و روایت کریستوفر نولان در آن میپردازیم. پیش از بررسی، مطلب معرفی ما را از دست ندهید!
معرفی فیلم اوپنهایمر ۲۰۲۳ Oppenheimer: از تامی شلبی تا پدر بمب اتمی!
فهرست دسترسی به سرفصلهای این مطلب
تاریخ اکران فیلم اوپنهایمر چه زمانی است؟
۳۰ تیر سال ۱۴۰۲ فیلم شگفت انگیز اوپنهایمر ۲۰۲۳ اکران میشود. کیلین مورفی در نقش جی رابرت اوپنهایمر، ساخت یک بمب اتمی و تحولی در تاریخ را تجربه کرد. در سکانسهای اولیه فیلم شاهد دانشجوی فیزیک در دهه ۱۹۲۰ هستیم. پسری جوان که مقاطع تحصیلی خود را در انگلیس و آلمان میگذراند. اوپنهایمر دیدی متفاوت از امواج و ذرات دارد، و تصاویری را میبیند که ذهنش را درگیر میکند. او دنیای جدید فیزیک کوانتوم را در پس زمینه ذهنش به تصویر کشید.
کریستوفر نولان انتظارات شما نسبت به یک فیلم درام و زندگینامه را به خوبی برآورده میکند. بازتابی از درون روح یک قهرمان را کیلین مورفی به تصویر کشید. فیلم اوپنهایمر به مراتب بیشتر واقعگرایانه، کمتر فانتزی و خیالانگیز میشود. کیلین مورفی با عملکردی خارقالعاده شخصیتی چند لایه را برای نزدیک شدن به همه چیز ارائه میدهد. او متفکری سرسخت، درونگرا اما با دیدی باز نسبت به دنیا است. او بدون لحظهای شک و تردید بر ساخت سلاح اتمی نظارت داشت.
کریستوفر نولان متوقف نمیشود!
بدون شک تصور کیلین مورفی در نقش سنگین اوپنهایمر غیرمنتظره به نظر میرسد. او بهترین گزینه در این استایل متفاوت، برای ایفای نقش یک دانشمند تاریخساز است. اکنون شاهد کلاهی دیگر بر سر کیلین مورفی هستیم! اوپنهایمر در تمام سکانسها حضور دارد و در ذهن شما خیلی واضح نقش میبندد. او پیچ و تاب روحیات شما را به چالش میکشد. کریستوفر نولان علاوه بر شکاف هستهای در اتم، باعث جرقهای مهیب در سینما شد.
داستان فیلم Oppenheimer: کیلین مورفی در سراشیبی زندگی اوپنهایمر!
داستان فیلم در گرما و انرژی غرق میشود. شاهکاری متفاوت را در سبکی خاص درک خواهید کرد. روابط پنهانی کمونیستی جی رابرت در اوایل ۱۹۵۴ باعث سلب مجوز از او شد. این تصمیم در کمیسیون انرژی اتمی ایالات متحده گرفته شد. شاید این بهترین راه دولت، برای ساکت کردن رابرت و حذف او از موضع قدرتش بود. او راهی صلح طلبانهتر را نسبت به جنگ سرد آمریکا در پیش گرفته بود. اما دیدگاه اوپنهایمر با جهان بعد از جنگ مغایرت داشت.
رسیدن به این جایگاه برای اوپنهایمر، تاریکترین قسمت زندگیاش بود. لوئیس اشتراوس، به دشمن ایدئولوژیک و شخصی اوپنهایمر بدل میشود. پس از آن که اوپنهایمر او را در کنگره تحقیر کرد، آنها در مقابل هم قرار گرفتند. در طی دفاع اوپنهایمر در مقابل کمیتهی متشکل شده از داوران، نولان زمان را مرور میکند. داستان فیلم چند لایه میشود و مخاطب را هیپنوتیزم میکند. ماجرای زندگی این دانشمند و نحوه ساختن بمب اتمی را درک خواهیم کرد.
مخاطب از چگونگی شروع جنگ سرد، پیش از پایان جنگ جهانی دوم آگاه میشود. تکمیل پروژه منهتن، غوغایی برای ساخت موقت یک شهر بیابانی را به همراه داشت. سرعت و شتاب هستهای، عصر جدیدی را در زندگی اوپنهایمر به ارمغان آورد. اوپنهایمر افسانهی ذهن خود را در قالب مکانیک کوانتومی به ایالات متحده میآورد. اشتیاق او تاثیری در زمینه انرژی انقلابی برجا گذاشت. برخلاف قضاوتی که از کمونیستی بودن اوپنهایمر به عمل آمد، او چپگرایی فداکار بود. جالب است که تمامی افراد مهم زندگی او کمونیست هستند. از خواهر و برادرش تا معشوقهاش در قطبی متضاد او بودند.
ایفای نقش جنجالی مت دیمون در سکانس های حساس نولان!
چیزی جز شکافتن اتم، برق در چشمان اوپنهایمر نمیآورد. در ابتدا در نظرش غیر ممکن به نظر میرسید اما همکارانش به او وقوع احتمال بمب را خبر دادند. در سال ۱۹۳۹ امکان ساختن سلاح هستهای توسط نازیها وجود داشت. این اتفاق در زمان حمله هیتلر به لهستان افتاد و باعث شد که اوپنهایمر به پایان تمدن غرب فکر کند. رابرت بسیار تلاش کرد تا برای پروژه منتهن مورد اعتماد واقع شود. پس از آن مت دیمون، در نقش ژنرال لزلی، این دانشمند را به عنوان رهبر این پروژه برگزید.
قرارگیری مت دیمون و کیلین مورفی در یک سکانس، صحنهای بینظیر را به تصویر کشید. کنار هم قرارگرفتن شخصیتی که ذهنیتی دنیوی دارد، با دیدگاه فردی سختگیرانه چالش برانگیز است. کریستوفر نولان سکانسی از انفجار وحشتناک رادیواکتیو را برای مخاطبان بازآفرینی کرد. پس از آن انفجار، اوپنهایمر به فکر معنای غمانگیز بمب، فرو رفت. سوالهایی که بیجواب ماندند، آیا باید پرتاب اتفاق میافتاد؟ رقابت با جماهیر شوروی صحیح بود؟ غرور اوپنهایمر، در سکانسهایی با پوشیدن لباس در سطح رئیس جمهور ترومن، به چشم میآید.
رادیکالیترین بخش فیلم، صحنهای است که اوپنهایمر پس از شکست نازیها، در لوس آلاموس است. در اتاقی با دانشمندان جوان، او استفاده از بمب اتم در ژاپن را توجیه میکند! داستان هیروشیما و ناکازامی و پایان یافتن جنگ را همگی به یاد دارید. شاید اگر آن بمبها نبودند سربازان آمریکایی بیشماری جان خود را از دست نمیدادند. اما جملهای از این دانشمند قابل تامل است: با استفاده از سلاح هستهای، به این نتیجه میرسیم که چرا نباید به هیچ وجه از آن دوباره استفاده کرد.
پروژه بمب هیدروژنی در راه است!
ماجرا به همین نقطه ختم نمیشود و اوپنهایمر شروع به اختراع بمب هیدروژنی میکند. هدف او مهار سلاحهای هستهای است و فیلم به پایان میرسد! این شور و هیجان جنگی، در نهایت با پیامی از یک اشتباه، به پایان میرسد. او در مرکز این درس انقلابی بود، که سلاحهای هستهای میتوانند باعث نابودی زندگی انسانی شوند. کریستوفر نولان تمام احساسات و عواطف شما را با ظرافتی حیرتآوری درگیر میکند.
گردآورنده: نیونیوز۱
منبع: variety.com